Travel Story | Australia Day 2017 in Perth

Australia Day: een dag om te vieren, een dag met vrienden zijn, een dag van een ‘barbie’ op het strand, een dag van vaak mooi weer, een dag die hier in Perth groots gevierd wordt, een dag met indrukwekkend vuurwerk en vooral een dag waarop Australiërs trots zijn op hun land.

Ingrediënten als deze moeten wel zorgen voor een geweldige dag, en daarom hadden wij ook super veel zin in Australia Day. We keken er naar uit om het in de stad te vieren, en niet ergens waar niet veel te beleven is zoals de vorige keer, maar ergens waar we deze nationale feestdag écht mee konden maken.

Gelukkig waren al deze ingrediënten aanwezig waar wij het gingen vieren: the South Perth Foreshore, en het beloofde dan ook een prachtige dag te worden.
Helaas is er van het grootse vieren en het indrukwekkende vuurwerk niets meer terecht gekomen, en had de o-zo-feestelijke dag ineens een sombere afloop.
Waarom? En wat was die sombere afloop dan precies?, vraag je je waarschijnlijk nu af. Dat zullen we je zo vertellen.

Maar eerst: wat is Australia Day eigenlijk? Australia Day is een nationale feestdag in Australië, en er wordt gevierd dat in 1788 de Eerste Vloot Sydney (Australië) bereikte. Je kunt misschien begrijpen dat de aboriginals het, zacht uitgedrukt, niet leuk vinden als op Australia Day deze gebeurtenis wordt herdacht. Gelukkig bestaat deze dag ook uit veel meer dan dat. De dag reflecteert ook de diversiteit in de samenleving en het landschap en de goede toekomst in Australië.

Mensen komen op deze dag samen om het leven in Australië te vieren en hoe fijn het is om Australiër te zijn. Je kunt dan ook merken dat mensen op deze dag echt trots op hun land zijn. Al dragen ze niet echt Australische kleren, zoals wij in NL wel helemaal oranje zijn met Koningsdag 😉

Toch wilden wij onze Nederlandse traditie zelfs hier in Australië voortzetten, en besloten wij wél van top tot teen Australisch gekleed te gaan 😛

In Perth vieren ze Australia Day enorm uitgebreid. Nergens anders in Australië vind je een stad waar ze het zo groots vieren. Door heel de stad heen zijn ontzettend veel evenementen, je hebt de hele dag airshows met vliegtuigen, er is een water regatta en het belangrijkste waar heel Perth de hele dag naar uitkijkt: het mega grote vuurwerk om 8 uur ‘s avonds: Skyworks.

Skyworks is de reden dat ze hier met oud&nieuw bijna geen vuurwerk doen, omdat ze dit allemaal opsparen voor Australia Day. Je kunt dan ook wel zeggen dat Australia Day in Perth dé grootste dag van het jaar is.

De South Perth Foreshore is een prachtige locatie om deze grote dag te vieren. Het is een groot park met een klein strandje erbij, grenzend aan de Swan River, van waaruit je geweldig mooi de skyline van Perth ziet.

Er was die dag vanaf 14.00 uur van alles te doen: verschillende gratis activiteiten (vooral voor kinderen), muziek, entertainment en eetkraampjes. Wij waren er ook al zo vroeg, want wij wilden natuurlijk een goed plekje hebben voor het vuurwerk!

Het was deze dag ontzettend heet: een top van 43 graden. Je snapt dan ook wel dat wij meteen op zoek gingen naar een goed schaduwplekje om te zitten. We vonden gelukkig een erg goed plekje: in de schaduw, recht aan het water, waar we dus perfect de skyline en het vuurwerk konden zien.

We ontmoetten al snel wat andere mensen die daar ook in de schaduw zaten. Een Australische jongen van onze leeftijd met nog twee Duitse meisjes, en een oudere Australische man met (ook al!) twee vrouwen. Deze laatste twee vrouwen kwamen oorspronkelijk uit Nederland, maar ze konden het niet echt meer spreken. Zo hebben we de rest van de middag heerlijk gechilld in de schaduw en gekletst met onze net-ontmoette buren. Het wachten was op het vuurwerk, nog 5 uur te gaan!

In die tijd dat wij daar aan het chillen waren, maakten we de nodige foto’s bij het water met uitzicht op de skyline. We moesten natuurlijk wel wat leuke foto’s hebben in onze Australische outfit.

Toen wij daar zo foto’s stonden te maken, kwam er ineens een fotograaf op ons af. Hij vroeg meteen: ‘zijn jullie locals?’ Nee helaas, wij komen uit Nederland. Hier baalde de fotograaf van, want hij wilde heel graag wat vette foto’s maken, maar wel van locals. En hij was op ideeën gekomen toen hij ons foto’s zag maken bij deze mooie achtergrond.
De fotograaf bleek van the West Australian te zijn, een grote krant in Perth en West-Australië.

Hij wilde wat foto’s hebben, omdat ze een artikel gingen plaatsen over het feit dat het vandaag de heetste Australia Day was in bijna 40 jaar! Vinden wij niet gek met temperaturen boven de 40 graden… Natuurlijk mocht hij wel foto’s van ons maken, en na een tijdje twijfelen had de fotograaf besloten schijt te hebben aan het feit dat hij locals op de foto wou en begon hij foto’s van Manon te maken, haha.

Het is toch ook veel leuker om te laten zien dat er zoveel verschillende nationaliteiten in Australië wonen?! Helemaal toen hij hoorde dat onze ‘buren’ uit Duitsland, Australië en ook Nederland kwamen. Dat getuigde toch wel weer van een multiculturele samenleving. Dit idee vond hij blijkbaar toch ook wel leuk, dus de fotograaf had bedacht om een gave foto te maken van ons en de 3 anderen van onze leeftijd in het water. Nog wat meer Australische accessoires erbij, en de fotoshoot kon beginnen!

Vette foto toch!! De fotograaf moest wel z’n best doen, zo in het water haha. Gehoopt werd dat de foto op de voorpagina van de krant zou komen, want het artikel zou daar sowieso komen te staan en de fotograaf zou echt zijn best gaan doen om onze foto erbij te plaatsen. Het resultaat was ook erg gaaf, vond hij zelf. Al kon hij het natuurlijk niet beloven dat we op de voorpagina zouden komen. Maar wij hadden er wel een goed gevoel over, want zo’n vette foto kon toch geen enkele andere fotograaf overtreffen?! Wij dachten: we worden beroemd!!

Een hele tijd later (rond 5 uur) besloten wij om even een rondje te gaan lopen over het terrein om te kijken wat voor activiteiten ze hadden. We kwamen er al snel achter dat het vooral voor kinderen was, dus er was niet veel aan. Dan maar wat eten halen. Manon wilde het eten per se daar ergens bij het kraampje opeten, Bram wilde het eten liever meenemen naar de plek in de schaduw. Toch aten we het maar even snel bij het kraampje op (saaie info dit ja, maar belangrijk voor ons verhaal).

Toen we terug liepen naar onze plek, wees Manon nog naar de lucht en zei: ‘kijk, daar heb je dat watervliegtuigje!’ Er waren namelijk verschillende airshows met vliegtuigen en rond die tijd zou er een watervliegtuigje komen wat zou gaan landen op de Swan River.

Eenmaal terug bij onze plek zeiden onze ‘buren’ geschokt: ‘zagen jullie dat?! er is zojuist een vliegtuigje neergestort in de rivier!’
OMG, wat?! Blijkbaar was dat dus het vliegtuigje wat Manon nét iets eerder zag vliegen in de lucht.

Wij hadden niets gezien van het ongeluk, omdat wij dus net eten waren halen. Als we het eten dus nou wel hadden meegenomen naar onze plek, zoals Bram wilde, dan hadden we het wel allemaal recht voor onze ogen kunnen zien gebeuren. Of we nou wel of niet blij moeten zijn met het feit dat wij het niet hebben gezien weet ik niet.

Ondertussen waren er wel duizenden mensen getuige van het watervliegtuigje dat de Swan River instortte. Het blijkt dat dit vliegtuigje dus bij de show hoorde en de bedoeling was dat het vliegtuigje even op de rivier zou landen, om daarna meteen weer op te stijgen. Een touch-and-go zogenaamd.
Omstanders (waaronder dus onze ‘buren’) vertelden dat het vliegtuigje een bocht maakte, waardoor de linkervleugel omlaag stak, en vervolgens stortte het in het water.

In eerste instantie dachten wij: ‘het zal allemaal wel meevallen’. Het vliegtuigje zal al wel laag hebben gevlogen en al hebben willen landen en toen zal er wel iets kleins mis zijn gegaan. Mensen kunnen altijd overdrijven.
Maar wij hadden het ongeluk natuurlijk niet zien gebeuren, en wij realiseerden ons simpelweg niet dat het ongeluk zo erg zou zijn.

Toen wij even later hoorden dat het vliegtuig door de midden was gebroken en echt met een nosedive naar beneden was gekomen, schrokken we toch wel. Jeetje, als het door de midden is.. dan moet het toch wel hard zijn gegaan!
We hoopten dan ook echt, met de rest van Perth, dat degenen die erin zaten oké waren.

Ondertussen waren er geen airshows meer in de lucht te zien, en wij dachten nog: ‘er zullen voorlopig wel geen airshows meer zijn, maar misschien later op de middag wel weer’.
Tegelijkertijd dachten we ook: daar gaat onze voorpagina! Het was natuurlijk wel duidelijk voor ons dat onze foto niet meer op de voorpagina van de krant zou komen. Best een egoïstische gedachte natuurlijk, maar op dat moment wisten we nog niets over de ernst van het ongeluk.

Een uurtje later werd namelijk duidelijk dat de twee inzittenden in het vliegtuig allebei overleden waren. Jezus, dan moet het echt wel heel erg zijn geweest!
Meteen werd ook duidelijk dat Skyworks gecancelled was. Geen vuurwerk die avond dus! Wij baalden ontzettend, want hier waren we al de hele middag op aan het wachten en we hadden zo’n zin om er gave foto’s van te maken. Dat de airshows niet door gingen hadden we wel verwacht, maar het vuurwerk…

Achteraf gezien is natuurlijk wel te begrijpen dat ze het gecancelled hadden, om meerdere redenen: uit respect naar de familie van de overledenen, het feit dat er misschien wel benzine in het water ligt en dat gaat niet echt goed samen met vuurwerk, het is dicht bij de kant en dus bij het publiek gebeurd en duizenden mensen waren ooggetuigen waardoor zij niet echt meer zin hadden in vuurwerk.

Wat moesten wij nu gaan doen? Dit was wel echt een flinke domper op de feestelijke dag, maar natuurlijk nog miljoenen keren erger voor de familie van de overledenen.
Langzaamaan liep de South Perth Foreshore leeg toen eenmaal duidelijk was dat het gecanceld was, en er was geen sprake meer van een vrolijke feeststemming. Iedereen had het gehad.
We besloten om nog maar even bij de South Perth Foreshore te blijven, omdat het zonsondergang begon te worden en Manon daar dan maar wat foto’s van maakte.

We bleven er nog een hele tijd zitten toen het eenmaal donker was, want toen konden we nog wat vette foto’s maken van de skyline by night. Hadden we toch nog iets van mooie foto’s om op terug te kijken…

En toen was het dan toch maar tijd om naar huis te gaan, met een heel andere stemming dan hoe we er gekomen waren.

De volgende dag stonden wij natuurlijk niet op de voorpagina, maar stonden de kranten vol met het nieuws over het vliegtuigje. Op de derde pagina stond wel een artikel over dat het de heetste Australia Day was, maar daar stond een foto van andere mensen bij, grrrr.

Zo zie je maar weer, zo kan een feestelijke dag zomaar ineens veranderen in een droevige dag.

We spreken jullie de volgende keer weer.

PS. willen jullie meer lezen over het nieuws van het vliegtuigje? Dat kan op deze pagina.

~

Pin it for later ⇟